TPOD omgevingsplan – Vorige week waren er zeer interessante bijeenkomsten over de Omgevingswet bij Geobuzz in Den Bosch. Wat me meteen opviel was dat elke beroepsgroep anders naar deze wet kijkt, met elk een eigen taal. ICT-ers kijken vanuit de techniek naar deze wetgevingsoperatie, juristen naar een juridisch instrument en politici weer met een eigen bril. Ook tussen medewerkers van ministeries en gemeenten zitten grote verschillen in communicatie en perceptie.
7 dialecten in omloop – Vanuit het Ministerie werd aangeven dat ‘de techniek’ inmiddels staat. De grootste uitdaging zit in de uitvoering. De inhoud moet er nu in en moet tevens vertaald worden. Dat is een lastige operatie, want hoe maak je een gemeenschappelijke taal die iedere gebruiker begrijpt. Een voorbeeld. Het begrip pand is voor elke beroepsgroep anders. De makelaar gebruikt het, de aannemer, maar ook een notaris. Elk vanuit een eigen invalshoek en betekenis. Er zijn met andere woorden heel veel dialecten in omloop. Tijdens een bijeenkomst werd gezegd dat ‘er zo’n 7 dialecten zijn ontstaan’. Elk softwarebedrijf heeft een eigen taal, de TPOD’s laten dit ook toe. Er is geen gemeenschappelijke layer of standaardtaal.
Een standaardtaal is noodzakelijk – Een ‘soort van SVBP’ voor het omgevingsplan is noodzakelijk. Deze standaard is heel basic en biedt ook nog ruimte voor een eigen invulling. Zoiets heeft de praktijk voor het omgevingsplan nodig. De kapstok staat vast, de nadere invulling wordt aan de gemeente en adviesbureaus overgelaten. Misschien kan dit ook buiten het TPOD Omgevingsplan om. De praktijk heeft er heel veel behoefte aan.